Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Sed quid sentiat, non videtis. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Duo Reges: constructio interrete. Hos contra singulos dici est melius. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Age sane, inquam.: Scrupulum, inquam, abeunti;
Sint ista Graecorum;: Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Itaque fecimus.: Utram tandem linguam nescio?
Hic ambiguo ludimur.: Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.

Quam vellem, inquit, te ad Stoicos inclinavisses! erat enim, si cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis ducere.

Completur enim et ex eo genere vitae, quod virtute fruitur,
et ex iis rebus, quae sunt secundum naturam neque sunt in
nostra potestate.

An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.

Nam de isto magna dissensio est. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum;
Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.
Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus.

Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt, sanguinem pro patria profundunt, an quodam animi ardore atque impetu concitati?
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Quae contraria sunt his, malane?
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Non est igitur voluptas bonum. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.